يكشنبه, ۲ خرداد ۱۳۹۵، ۱۲:۱۶ ب.ظ
السلام علیک یا مولانا یا امام زمان عجل الله تعالی فرجه
وخدا دید فلک بر سربی سامانی ست
حلقه در حلقه اسیر غم سرگردانی ست
چارده عصر زمین حسرت ایمان دارد
و زمان معرکه گردان شب ِ سفیانی ست !
ذکر « البیعتُ له فی عُنُقی...» می خواند *
غرل «الغوث» ترین زمزمه ی پنهانی ست *
یازده بار دل قافییه را باخته است ...
سیصد و سیزده آیینه تبار اما نیست !!
و خدا قافیه از نیمه ی شعبان آورد
«فال سعد»ی که به دیوان"جمادی ثانی" ست *
«آنکه پیشش بنهد تاج تکبر، خورشید»
« بیت حمد» ی ست که از روز ازل نورانی ست !*
شعر تو گوشه ی لبخند خدا خیمه زد و –
- « وَاستَمِع یَومَ یُناد...» َش غزل پایانی ست
...
برکه سجاده ی « قدقامت »مهتاب شد و ...
قبله بی تاب شد و ... ، چشم سحر بارانی ست
باز در سینه ی دفتر غزل از عشق نوشت
شاعری که هیجان در قلمش زندانی ست
فخرالسادات موسوی
۹۵/۰۳/۰۲